Nadja - hið yfirnáttúrulega

Abstract

Í ritgerðinni er fjallað um hvernig súrrealisminn þróaðist og um rætur hans í evrópskri framúrstefnu í upphafi 20. aldar. Fjallað er um upphaf súrrelaismans með útgáfu fyrstu stefnuyfirlýsingar hreyfingarinnar, eftir André Breton, frá árinu 1924 og sjónum er beint að þeim fagurfræðulegu hugmyndum sem þar birtast. Á grundvelli þeirrar umfjöllunar fylgir túlkun á skáldsögu Bretons, Nadja, sem kom út árið 1928. Í túlkuninni er leitast við að varpa ljósi á frásagnarbyggingu verksins, auk þess sem kannað er með hvaða hætti súrrelísk fagurfræði birtist í verkinu. Nadja er ekki eiginleg skáldsaga og ekki heldur ástarsaga í hefðbundnum skilningi, þótt greina megi margvísleg tengsl við þær bókmenntagreinar. Nadja býður upp á nánari skoðun á birtingamyndum draumsins innan súrrelískrar fagurfræði, með greiningu á innri byggingu verksins. Veigamikill þáttur í slíkri greiningu snýr að þeim ljósmyndum sem finna má í verkinu og því hlutverki sem þær gegna innan frásagnarinnar.