Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/8125
Kynheilbrigði er hluti af almennu heilbrigði og mannréttindum. Einn þáttur réttindanna er alhliða og viðeigandi kynfræðsla ásamt aðgengi og upplýsingum um getnaðar- og kynsjúkdómavarnir. Markmiðið með þessari ritgerð er að varpa ljósi á kynheilbrigði og kynfræðslu hér á landi og í Hollandi. Á kynheilbrigðissviðinu eru sérstaklega skoðaðar þunganir, fóstureyðingar og klamydía meðal ungs fólks í báðum löndunum og þessir þættir síðan bornir saman. Í kynfræðsluhlutanum er aðallega tekin fyrir kynfræðsla í skóla með áherslu á innihald og skipulag námsefnisins, auk þess sem fjallað er stuttlega um stöðu og kynfræðslu foreldra í báðum löndunum. Aðkoma félagsráðgjafa að kynheilbrigðismálum er jafnframt skoðuð.
Í niðurstöðum ritgerðarinnar kemur í ljós mikill munur á kynheilbrigði og kynfræðslu landanna og ýmislegt sem má læra af reynslu Hollendinga. Má nefna gæði námsefnis og magn kynfræðslu í skóla, áherslu á meiri menntun kennara og þátt foreldra. Efla þarf rannsóknir í kynfræðslu til að auðvelda framtíðarskipulag málaflokksins. Jákvæð viðhorf, viðurkenning á kynverund og á fjölbreyttum fræðsluþörfum ungmenna auk auðvelds aðgengis að getnaðarvörnum eru þættir sem hlúa þarf vel að. Félagsráðgjafar með sína sértæku menntun sem felur í sér heildarsýn á einstaklinginn og viðurkenningu á sérstöðu hans, henta vel til að vinna að bættu kynheilbrigði ungs fólks hér á landi.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BA ritgerð - Erna Harðardóttir.pdf | 644.97 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |