Handan heims. Áhrifamáttur yfirnáttúrulegra hæfileika í Egils sögu

Abstract

Í þessari ritgerð er ætlunin að greina yfirnáttúrulega hæfileika sem birtast í Egils sögu Skallagrímssonar og hlutverk þeirra í sögunni. Fjallað er um uppruna hæfileikanna í tengslum við norræna trú og goðafræði. Helstu hugmyndum og hugtökum norrænu goðafræðinnar (heimsmynd, goð og hlutverk þeirra í lífi manna) er lýst. Fjallað er um samfélag heiðinna manna á Norðurlöndum og helstu hugtök sem þar skipta máli (orðspor, hefnd) í tengslum við bókmenntir og fornleifafundi og síðan um hlutverk yfirnáttúrulegra hæfileika í samfélagi heiðinna manna á Norðurlöndum. Yfirnáttúrulegir hæfileikar sem birtast í Egils sögu eru síðan greindir í tvo aðalflokka: meðfædda og lærða hæfileika. Í fyrrnefnda flokknum eru varúlfar og berserkir, síðari flokkurinn greinist niður í tvo undirflokka: hamskipti og seið. Þessi greining myndar síðan grundvöll þar sem fjallað er um hlutverk þessara hæfileika í söguþræðinum, hvaða áhrif þeir hafa á aðalpersónur og hvernig þeir breyta skynjun okkar á aðalpersónum og sögunni.Samband Gunnhildar drottningar og Egils Skalla-Grímssonar er greint sérstaklega í tengslum við seið og galdra. Ímynd Gunnhildar drottningar er lýst eins og hún birtist í miðaldabókmenntum og borin saman við ímynd hennar í Eglu. Þróun Egils er skoðuð í tengslum við eiginleika sem hann erfði frá ættmennum sínum, en einnig er fjallað um notkun seiðs (sérstaklega rúnagaldurs) og notkun skáldskapar.Í lok ritgerðarinnar er fjallað um skáldskap sem virðist vera áhrifaríkasta vopn Egils. Uppruna skáldskapar er lýst eins og hann birtist í bókmenntum og goðafræðinni, fjallað er um hlutverk skáldsins í samfélaginu og um tvennskonar eðli skáldskapar.