Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/1946/9617
Markmið rannsóknarinnar var að varpa ljósi á hvernig staðið er að agastjórnun í skóla á Reykjavíkursvæðinu og hvernig umbunarkerfi eru notuð til að bæta hegðun nemenda. Skólinn notar ekki heildstætt hugmyndakerfi í nálgun sinni og var skoðað til samanburðar hvernig staðið er að málum í skóla sem styðst við slíkt kerfi. Rannsóknin er byggð á viðtölum við stjórnendur skólanna og umsjónarkennara sem og vettvangsskoðunum. Niðurstöður rannsóknarinnar benda til þess að meðferð agamála taki mið af þolmörkum kennara gagnvart hegðun og þekkingu þeirra á hegðunarröskunum og hegðunarvandkvæðum sem og þekkingu á leiðum til úrbóta. Kennararnir sem rætt var við nota allir umbunarkerfi en eru sammála um að þekking á umbunarkerfum og agastjórnun sé of lítil við brautskráningu frá kennaradeild og sýna niðurstöður rannsóknarinnar að þekkingarleysið leiðir til mistaka. Stórauka þarf fræðslu til kennaranema um hegðunarröskun, hegðunarvandkvæði og agastjórnun svo þeir séu vel í stakk búnir til að takast á við kennarastarfið.
Filename | Size | Visibility | Description | Format | |
---|---|---|---|---|---|
KristinBjarna_Lokaritgerð.pdf | 516 kB | Open | Heildartexti | View/Open |